Dom Jubileuszowy w Niepołomicach

W 1773 roku księżna Izabela Lubomirska postanowiła ufundować nowy przytułek na terenie dzisiejszego Domu Jubileuszowego. Przytułek ten przetrwał do lat 80. XIX wieku, kiedy to Rada Miejska podjęła decyzję o budowie nowego, murowanego domu ubogich.

Nowa konstrukcja miała składać się z ośmiu pomieszczeń, z czego dwa były przeznaczone dla osób chorych. Przy budowie wykorzystano materiały dostarczone przez lokalnych producentów, w tym dachówki z fabryki Wimmerów oraz drewno z składu Samuela Mamesa. Prace budowlane nadzorował majster Ferdynand Terczyński, a Dom Jubileuszowy został uroczyście oddany do użytku w 1899 roku.

W ciągu następnych lat budynek pełnił różne funkcje. W 1902 roku na jego terenie rozpoczęła działalność Szkoła Powszechna Żeńska, a w 1930 roku została zastąpiona przez koedukacyjną Miejską Szkołę Handlową. Po II wojnie światowej, w obiekcie zorganizowano przedszkole.

Pod koniec lat 70. XX wieku Dom Jubileuszowy stał się siedzibą Inspektoratu Oświaty i Wychowania, a w latach 80. mieściła się w nim także filia poradni psychologiczno-pedagogicznej w Wieliczce, która później przekształciła się w samodzielną placówkę. W 1990 roku do budynków wprowadziła się Szkoła Muzyczna I stopnia oraz Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej.

Po przeniesieniu MOPS do nowego gmachu Biblioteki Miejskiej w 2015 roku, cały budynek został w całości zajęty przez szkołę muzyczną. Budynek został wpisany do gminnej ewidencji zabytków, co podkreśla jego znaczenie w lokalnej historii oraz kulturze.